Pisa, Florence & Gardameer

Als je de titel van deze week ziet lijkt het wel een echt toeristische reis naar Italië. 

Nou zo voelt het ook wel, we moesten echt even wennen aan de drukte overal.

Verder denken jullie misschien wat is dit verhaal vroeg in de ochtend, nou ook dat klopt. Ik ben al zeker een uur wakker door de regen en onweer. We zijn gistermiddag aangekomen bij het Gardameer. Prachtige plaats direct aan het water. Denk echter dan we nu in het water staan....wat een regen, wat een onweer. Toen we gister hier aankwamen hadden we een enorme bui met hagelstenen. Norman heeft de camper zelfs even tijdje langs de kant van de weg onder een boom gezet zodat er niet teveel op het dak kwamen. Maar na 10 minuten over en weer heelijk zon. Maar nu is het ook raak hoor. Wat een klappen. Naud appte net ook al vanuit z'n aanhanger en Storm wordt er ook wat onrustig van. Ik keek net op buienradar en als het goed is, is het bijna voorbij.

Dinsdag zijn we nadat we maandag bij de garage stonden dan toch doorgereden naar Pisa. Camping lag bij het centrum dus we konden zo naar de toren lopen. Mooi om te zien, veel toeristen die echt op allerlei moeilijke ingewikkelde manieren proberen om met de toren op de foto te gaan. We zijn nog stuk de stad ingelopen, ijsje gegeten en hadden het wel gezien. 100 dezelfde toeristenkraampjes, met in elk kraampje dezelfde spullen. Maar voor de verzameling wel een magneet voor in Naud z'n aanhanger en een pin voor op de kar van Storm gekocht.  

Woensdag zijn we doorgereden naar Florence. Ook daar hadden we een camping nabij het centrum. Echter lag deze net buiten de stad op een berg. Echt super bijzondere camping, verouderd maar das hier niet vreemd, maar mooie grote vrije plaatsen. Vaak zie je nabij een stad of op grotere campings alles erg klein en hokkerig, nou hier totaal niet. 

Donderdag zaten Naud en ik al om 10 uur in de bus en bleef Norman met Storm op de berg. We waren echt binnen 20 minuten middenin het centrum. Maar wat een mensen, wat een drukte. Niet normaal. We zijn eerst wat gaan drinken, en opeens zien we een groep van de Pontes voorbij komen op de fiets. Ze hadden in de ochtend een fietstour. 

Ik had omdat Naud in de middag met Evi had afgesproken ook een fietstour geboekt. Dacht dan zie ik iets van de stad en ben anders ook maar alleen. Nou dat was er één met gevaar voor eigen leven. Volgens mij zat ik in een verkeerde groep kreeg namelijk een electrische fiets ipv een gewone. Maar het was zo chaotisch bij dat opstappunt dat ik dacht het is goed. Had de Engelse tour en 2 uur, dus dacht prima. Ik ging met 4 Amerikanen op pad en een Italiaanse gids. Van die Amerikanen konden de vrouwen niet echt fietsen volgens mij want die hadden eerst uitleg nodig voor de versnellingen en de electrische ondersteuning gingen ze niet gebruiken dat was eng. Nou wij op pad, door smalle straten vol toeristen, een gids die van links naar rechts ging, nergens richting aangaf. Stopte waar hij dacht dit is leuk en ons uitleg gaf via z'n microfoon wat wij hoorden met een oortje. Hij scheurde van hot naar her. Die Amerikanen waren we af en toe kwijt, die konden het niet echt volgen. Maar dat was ook niet raar want soms kon je er gewoon echt niet door, moest je echt wachten. Opeens roept één van die Amerikanen dat z'n remmen het niet meer doen. De gids zei geen probleem, kun je gewoon mee fietsen. Nou dus niet, hij zei dat gaat niet. Wisseling van fiets, de gids deed dat wel. Nou te gevaarlijk. Bij een stoplicht of kruising remde hij met z'n voeten of spong eraf.  Niet te doen middenin Florence,  gelukkig kreeg hij dat zelf ook door, maar dacht effe stoer te doen ofzo. We zeiden wij gaan we op terras, kun jij fiets regelen. Dat was goed plan. Toen hij terug kwam nog met z'n allen wat gedronken en door met de route. We gingen net buide stad de berg op naar Piazzale Michelangelo. Vanaf daar prachtig uitzicht over de stad. Ik was blij dat ik de fietstour heb gedaan want zo zie je veel. Af en toe zette hij ook de fietsen zomaar ergens neer en liepen we via zij ingangen even snel een gebouw binnen voor de sfeer zei hij dan.  Om vier uur had ik weer met Naud afgesproken.  Die had gezellig met Evi en vriendinnen op terras gezeten en bijgekletst. 

Vrijdag zijn we pas lekker laat op de camping weggegaan en klein stukje gereden naar een Agricamper plaats. Weer tussen de wijnranken genieten van de rust. We waren er met 1 andere camper. Een jong Amerikaans stel in een Nederlandse camper. Die hadden ze gehuurd om 8 maanden door Europa te reizen. 

Zaterdag was een auto dag. We waren heel dicht bij Maranello, het dorp waar de Ferrari fabriek staat. Een rondleiding was helaas niet mogelijk maar in het dorpje is alles Ferrari dus leuk om even kort te wandelen. Stukje verderop in een andere plaats staat de Lamborghini fabriek. Het museum was daar wel open, de fabriek niet op zaterdag. De mannen zijn wel even in het museum gaan kijken. Prachtige auto's allemaal naar ik vraag me af hoe ze er hier in Italië mee rijden. De wegen hier zijn slecht. Niet beetje slecht maar echt slecht. De hobbelehei is er niets bij. Soms stoppen we gewoon even omdat we zo suf gehobbeld zijn. De tolwegen zijn wel beter maar die nemen we echt alleen als we lange afstanden rijden. 

Zondag hadden we het plan naar een camperplaats te gaan nabij klein dorpje. Nou wat we daar zagen...het was file. Veel auto's maar nog meer campers. Ze stonden in de rij om de camperplaats op de gaan. Wij kwamen vanaf een  berg dus konden het goed zien. Er waren 2 camperplaatsen en die stonden vol, nee niet vol overvol. Totaal volgepropt  vraag me af of ze hun deur wel konden openen. De Italianen hebben lang weekend vrij, en blijkbaar was de plaats toeristischer dan ik dacht. Misschien was er ook wel iets te doen, geen idee. Maar wat we wel wisten hier blijven we niet. Even snel op de camperapp gekeken, nog camping in de buurt maar gebeld en ook die vol. Nou de Agricamper app proberen, en daar was nog boerderij 15 kilometer verderop met plaats. Prima, gewoon weer lekker naar de boerderij. 1 plaats bij het weiland, er waren wel bijen waar we niet bij in de buurt mochten komen want ze waren erg actief.  Hun dochter liep al met een icepack op d'r voorhoofd want die was gestoken. Toch gingen de mannen op veilige afstand op zoek naar enig internet bereik want de wedstrijd psv-ajax stond op punt van beginnen. De hotspot in en boom, en hun ergens nabij het weiland, tussen de fruitbomen met de laptop.

Maandag zijn we naar het Gardameer gereden. Eerst langs een garage om een afspraak te maken voor nieuwe banden. Ivm bevrijdingsdag in Italië vandaag was er gister ook al veel dicht of niet alle werknemers aanwezig. Voor ons hoefde het ook niet meteen, een afspraak voor eind van de week is prima. Woensdag bellen ze even wanneer het kan. Ik ga ze vandaag alvast wel even mailen want Norman kreeg al wel lijst mee met welke banden ze op voorraad hebben. Ja ook dit soort dingen gaan gewoon door.

Van de week zeiden we je beleefd een land heel anders dan wanneer je er 2 weken op vakantie bent. Dan zie je alleen dat toeristische plaatje, je maakt eens uitstapjes. Maar dit is zo anders, wij komen op plaatsen en wegen die een land voor ons echt niet altijd mooi maken. We horen dan oh prachtig Italië,  nou zeker is het dat, maar zoals overal in ieder land het is niet overal mooi. 

Maar nu....hier aan het Gardameer. Wat een uitzicht, fantastisch.  Zoals op een puzzeldoos. Nu even niet want het regent nog steeds maar weet zeker dat ik die foto vandaag kan maken. 

Oh ja voor iedereen die het heeft gelezen of op journaal heeft gezien betreffende het Gardameer en de lage waterstand.  Het eiland waar ze heen lopen is hier tegenover ons dus vandaag gaan ook wij naar dat eiland lopen. Al denk ik na de regen van afgelopen uren dat het water ietsjes hoger is.

Liefs van ons