Montenegro

Iedere week denk ik, wordt niet zo'n lang verhaal we hebben niet zoveel gedaan maar als ik dan de foto's plaats denk ik oh ja das waar, oh ja dat was daar, oh ja dat was deze week.

Dus ja vaak wordt tie toch weer langer. Ik hoor vaak wat leuk, soms lang, wat hou je het vol, we lezen het graag. Echt leuk om te horen, maar wat ook leuk is, we kunnen dit hele reisverhaal straks laten afdrukken als boekwerk voor onszelf want soms lees ik het terug of we kijken foto's terug en zeggen dan oh ja weet je nog.... 

En ja dan afgelopen week, weer één waarin weer vanalles gebeurd is. Nadat de mannen maandagochtend om half zeven de wekker hadden gezet om vroeg te gaan vissen, we buiten op het strand konden ontbijten en genoten van de mooie plaats toch besloten door te rijden. Voordat we naar Montenegro gingen wilden we nog naar het zuidelijkste puntje van Kroatië.  Hier konden we gratis staan op het havenplateau. Mooie visplaats en voor de volgende dag mooi stuk wandelen over oud verlaten militair terrein. We hebben er twee nachten gestaan. De eigenaar van het café, tevens beveiliger van het terrein, visser en geitenboer kwam af en toe even langs voor een praatje. 

Toen we woensdagochtend besloten om weer verder te rijden en de grens naar Montenegro over te gaan dacht de camper daar anders over. Denk beetje teveel de camper accu gebruikt voor muziek en opladen want hij wou niet starten. Stukje verderop stond een Duitse camper, waarvan we wisten dat ze ook gingen rijden dus ze eerst maar even gevraagd of ze ons konden helpen.  Natuurlijk geen probleem. Wij hadden maandag een motorrijder geholpen aan stuk slang en lege fles zodat tie bij z'n andere motorrijder benzine kon overhevelen, dus de Duitse buurman zeovzo zie je maar, zo helpen we elkaar allemaal weer en zo is het ook vaak onderweg.

De douane was vlakbij op de berg tegenover het havenplateau. We keken er al drie dagen naar en zagen dat het een zeer rustige grensovergang was. Altijd weer spannend want dat kan voordelig en nadelig zijn. Maar de mevrouw vond het prima, paspoort controle en door. Naar de andere kant van de berg en daar weer controle. Nu Montenegro in. Controle huisje aan bijrijders kant, altijd handig....naud geeft alles  nou volgens de meneer niet alles alleen sprak hij geen engels en bleef steeds zelfde herhalen. Hebben hem kentekenbewijs gegeven en verzekeringskaart. Ja dat was het, denken we. De vrolijkheid spatte ervan af. Niet dus. Maar oké het was prima, camper en ook de aanhanger hoefden niet open deze keer. Slagboom ging open dus we mochten weer door. 

Eerst op zoek naar simkaart want Montenegro valt niet in onze bundels. Bij niemand denk ik want na de grens bij ieder verkooptentje zijn simkaarten te koop. Overal reclame van de provider. Ach voor 10 euro zijn we 500 gb rijker. Dat moet goed komen.

Via de bergen en prachtig meer door richting Kotor, mooi oud stadje aan het grote meer. Voordat we daar heengingen eerst ergens water en wc legen want dat kan op de camperplaats in Kotor niet. Onderweg gestopt bij camping waar het wel kon, niemand te vinden om het even te vragen maar de put is bereikbaar op smal pad dus we besluiten te legen. 5x steken maar gelukt alles is leeg. Put kan pas dicht als de camper eraf is, maar zo smal dat Norman weer paar keer moet steken. En dan opeens zakken we linksachter naar beneden. Ik hoor iemand voorin dingen zeggen die niet voor herhaling vatbaar zijn maar conclusie is, we zitten met achterwiel in de poepput..... echt shit dus ! 

Uitgestapt,  gekeken, wat nu, hoe komen we hier ooit uit. Er kwamen mensen uit andere camper naar buiten om te kijken en te helpen maar ja je kan niks. Norman is z'n krik gaan pakken gaan kijken of dit lukt. Er kwam beweging in en het leek erop dat we geen andere schade hadden. Maar ja het ging met centimeters. Ik zag vrachtwagen op de weg staan, dacht ga vragen of tie grotere krik had. Er waren stuk of 5 mannen bezig,  één sprak Engels. We gaan met u mee mevrouw we tillen even. Ik zeg tis camper geen auto, komt goed. Nou ik kom aan met 5 mannen Norman kijkt alsof toe denkt waar komen die vandaan en wat moet ik ermee. Maar ze zeggen aanhanger eraf, krik ervan onder,  starten en wij duwen. Ja ja denkt Norman, maar we gaan het proberen en echt het lukt in één keer. Oh wat een opluchting en alleen de siervelg is stuk. Verder geen schade. 

Doorgereden naar Kotor, nog gezellig het oude stadje ingelopen en voordat er een enorme bui aan kwam terug in de camper. Een serieuze bui  regen, onweer niet normaal.  Wat een dag.

De volgende dag, regen voorbij, strak blauwe lucht, bakker met vers gebakken brood om de hoek en ontbijten op het strandje voor ons. Heerlijk  ! We besluiten met dat mooie weer de aanhanger op de camperplaats te laten en de Kotor Serpentine te gaan rijden. Met 25 haarspeldbochten de berg op. Wat een route, steil en smalle wegen, maar wat een uitzichten. Fantastisch  ! 

In de middag naar Porto Montenegro. De jachthaven van Montenegro met een haven waarin schepen liggen in de categorie groot, groter, grootst. Wat een jachten. Ook de hotels  appartementen,  winkels en restaurants zijn van duur, duurder, duurst.

Vrijdag weer wat minder weer, nou minder, gewoon flinke regenbuien.  Mooie dag voor wat kilometers verder rijden, de wasserette en de boodschappen.  De wasserette is echter een probleem want de was komt behoorlijk nat uit de wasmachine wat dus niet droog wordt in de droger. Nou na ruim een uur geven we het op. We gaan naar de camperplaats,  want wordt al bijna donker. Daar hopen we het uit te kunnen hangen zodat het de volgende ochtend in de wind en zon verder kan drogen.  Ze hebben daar echter een overkapping en een kleine droger dus wasprobleem ook weer opgelost.

We stonden aan prachtige rivier met paar kilometer verderop bijzondere hangbrug. Even gaan kijken, en bijzonder is tie zeker. Ruim 60 meter lang, gemaakt van betongaas en stalen kabel hoog boven de rivier. In de zomer een wandelbrug met entree maar nu mag je er gratis over. De mannen liepen naar de overkant,  ik vond meter of 5 voldoende. 

Vanochtend werden we verrast door pakjes in onze schoenen. Hulppiet heeft blijkbaar ook onze camper gewoon gevonden. Kruidnoten en chocoladeletters,  heerlijk ! 

Vanmiddag leuke boottocht over Skardasko Jezero Lake. Een enorm meer in het National Park. De zon scheen maar zo op het water best fris dus we waren blij met onze dikke jassen.

Vanmiddag mooie camperplaats gevonden aan Zee. Wederom mooie plaats,  met prachtige zonsondergang.  Ze zijn deze plaats nieuw aan het maken. De vriendelijke meneer zei doe maar een donatie en geniet. Ik ga weer terug naar huis in het stadje vlakbij. Dit soort plaatsen zijn de mooiste. Een zonsondergang waar je naar blijft kijken en die natuurlijk steeds mooier en mooier wordt. Daarnaast rotsen en strand als je voortuin. Tis hier echter al mega vroeg donker. Kwart over vier gaat de zon al onder. We mochten de vuurplaats nog gebruiken, maar denk niet dat we die vanavond nog gaan aansteken.

Norman en Naud zijn in de buurt op zoek gegaan naar een pizzeria, dus lekker makkelijk gegeten vandaag. Supermarkten zijn hier op zondag dicht dus mooi excuus voor simpel en makkelijk. 

We gaan zo nog even kaarten. Eens kijken wie vanavond de winnaar wordt. Meestal Naud maar we komen langzaam dichterbij in de puntentelling. 

Liefs van ons